Diario di Jolenia, 31 ago 18

trzymam kciuki, też szukam motywacji👊 

to ja cie wykopuje na silke dzwigac ciezary 😄 

Mnie pokonują jabłka..niemalże 1kg dziennie 😅 

Jolenia nie daj się! Zacznij od dużych dawek d3, wychodź na dwór kiedy tylko możesz. To naprawdę bardzo bardzo pomaga 😙 i nie zostawiaj nas po raz kolejny, w grupie siła i motywacja się znajduje 😉 

Cały Twój post jest w dość dziwnym nastroju... Nie mów że kolejny raz poniesie porażkę bo ja poniesiesz!!!! A Ty masz walczyć dla wygranej... A wygrana może być wszystko.... Np dzień bez słodkiego już jest cel i wieczorem wygrana! Możesz chcieć jeść zdrowo żeby czuć się lżej... Tak jak mal mówi wychodz na słonko na spacer... Rób zdjęcia trawie kwiatkom czy czemukolwiek... Nie wiem pomysłów może być bardzo dużo... A może zaangazuj kogoś z rodziny lub znajomych do wspólnych spacerów i odkrywania kulinarnych przebojów aby tylko zdrowe były... Nie skazuj się na porażkę bo póki walczysz już jesteś bohaterka!!!! Walcz!  

Jolenia, a co jesz, kiedy znikasz? Co sprawia, że znikasz/rezygnujesz? Może dieta, której próbujesz się trzymać, wracając tutaj, nie jest dla Ciebie na tyle atrakcyjna, żebyś ją mogła konsekwentnie utrzymywać? Z motywacją jest najtrudniej. :-/ To musi być coś naprawdę ważnego dla Ciebie, inaczej nie zadziała. Może to po prostu nie jest moment w twoim życiu na odchudzanie i są sprawy ważniejsze? A potrafisz opowiedzieć, jak chciałabyś się zmienić? Jak siebie widzisz za jakiś czas? Ile kg czy centymetrów zrzucić, zmienić kategorię wg BMI, poprawić kondycję, wyglądać mniej więcej jak x, założyć starą sukienkę?  

ja wczoraj pokonałam moje ulubione ciastko które przyniosła mi moja nie ulubiona ciocia. zrobiła to specjalnie żebym była taka gruba jak ona więc nie skusiłam się. 

Poddawałam się wiele razy. Teraz mam problem, bo ruszać się nie chce, jeść nie ma apetytu. Ogólnie nie było fajnie. Teraz zaczynam od nowa, ale wiem, że dam radę. Raz w życiu chcę być egoistką i zrobić coś dla siebie. Chcę polubić siebie i chcę w końcu znów zacząć się dobrze czuć. Skąd wiem, że nie stracę motywacji? Od półtora miesiąca mam w domu psa. I to nie byle jakiego psa. Jak tylko zobaczyłam jej pyszczek wiedziałam, że da mi mocnego kopa i mocny wycisk. W tej chwili tylko śpię, chodzę na spacery, a zdrowsze jedzenie przyszło samo. Mam w domu Huskiego. Na początku dawałam jemu jedzienie z puszki - koszmar na kółkach. Pies miał wiecznie rozwolnienie, nie wytrzymywał mi nocy bez kupki. Zaczęłam jemu gotować zupy - pies zdrowy, szczęśliwy. Naocznie widać co gotowe jedenie z nami robi. Może to też dla Ciebie byłaby taka motywacja dobra? 

https://youtu.be/ktjMz7c3ke4 

Dziękuję Wam wszystkim serdecznie. Cieszę się że Was mam. Tak wiele pytań a tak mało odpowiedzi - cóż postaram się. Normalnie spędzam każdą wolną chwilę na zewnątrz, mam malutki ogródek i dużego psiaka... Kocham moje kwiatki i mini warzywnik, spacery z psiną też dawały mi dużo radości - teraz, przez ostatnie kilkanaście dni, prawie nie wychodziłam z domu. Otwierałam tylko drzwi psu i leżałam na kanapie i zapychałam się śmieciami, nawet czytać mi się nie chciało. Kończy mi się urlop a ja dalej jestem zmęczona. Staram się być na LCHF i wiem, że to jest to, zarówno ze względów zdrowotnych jak i upodobań, lubię tłuste. Lepiej się czuję kiedy nie jem węgli ale jestem od nich "uzależniona". Najczęściej zdarza mi się dać pokonać słodyczą, a później to już z górki. Wiem, że potrafię ale nie wiem po co... Nie mam na nic siły ale muszę, mam plany i jak tylko wcielę je w życie poinformuję Was o tym. Narazie muszę zebrać siły na poniedziałek. Koniec urlopu, pierwszy dzień w pracy, którą uwielbiam a jednocześnie nienawidzę.  

nie postaram sie a zrobie. taka delikatna a jednak kolosalna roznica. 

Kochana skoro mówisz że siedziałas ostatnio w domu i leżałas to się nie ma co dziwić że masz spadek formy humorku oraz motywacji... Mnie wystarczy jeden taki dzień a wieczorem jestem zblaziala totalnie i zniechecona a zmęczona podwójnie.... Małymi krokami a do przodu... Spacer... Jakaś aktywność... Zaraz wróci pogoda ducha i chęci do życia 😁 

Nie mam absolutnie żadnych wątpliwości, że dasz radę, potrafisz i wiesz o tym. A że czasem ulegniesz pokusie...... no cóż, wczoraj opitoliłam pierogi leniwe, nawet nie wiem ile (dużo). Więc się nie przejmuj, głowa do góry, świat jest piękny, a ludzie kochani😛😆😘 

Jolenia a pożądliwe spojrzenia facetów to jest motywacja ? 😀 Każdy ma lepsze i gorsze okresy. do tego zupełnie normalne są skoki wagi, tak to działa i kiedy idzie w górę nie należy się załamywać i iść na całego. Wakacje też mi nie pomagają. Powiedziałem sobie, że będę jadł owoce, do tego musiałem jeść węgle przed krzywą cukrową i faktycznie trochę wpadłem w głodomora. Ale powoli wracam do normy. 2 dni głodówki potem malutkie tłuszczowe posiłki rano i wieczorem i głodomór chyba przysnął. 😀 Ja sobie stawiam granice z sygnałami ostrzegawczymi i liniami nie do przekroczenia. 85 kg to żółta linia ostrzegawcza 89kg to czerwona, której mi nie wolno przekroczyć. Linii może być więcej. do każdej można zaplanować określony styl postępowania. np u mnie głodówka jeśli dochodzę do 89. Zero węgli powyżej 87. Wtedy jedziesz zgodnie z procedurą ISO. 😀 Jak masz plan, który musisz wykonać jest łatwiej 😀